Portal
'Islamitische politici komen niet op voor hun achterban'
Latif Hasnaoui − 10/10/11
Bron: volkskrant.nl
Achmed Marcouch (PvdA). © ANP
Moslim-Kamerleden moeten anti-islamretoriek streng weerspreken omdat die de beeldvorming over hun kiezers negatief beïnvloedt.
Zeki Baran (O&D, 1 oktober) betoogt in zijn reactie op het artikel van Wasif Shadid (O&D, 27 september) dat je politici moet beoordelen op hun daden en niet op hun afkomst. Hij zegt dat het inhoudelijk weerspreken van anti-islamretoriek niet voorbehouden is aan allochtone politici of politici van islamitische afkomst, maar een taak is van alle politici.
Ten eerste is een Kamerlid een volksvertegenwoordiger. Hij of zij vertegenwoordigt dat deel van het electoraat dat op hem of haar heeft gestemd. Politieke partijen zetten niet voor niets moslims, allochtonen, vrouwen of katholieken op de kieslijst.
Menig politicus van een bepaald geslacht, afkomst of religie is door voorkeurstemmen in een gemeenteraad of in de Tweede Kamer gekomen. Kiezers stemmen op een bepaald persoon omdat ze verwachten dat hij of zij opkomt voor hun sociaaleconomische belangen en groepsrechten. Dit geldt ook voor allochtonen met een islamitische achtergrond. Het feit dat ze moslim zijn, heeft er in veel gevallen voor gezorgd dat ze op de kandidatenlijst zijn gekomen. Want ook moslims kiezen voor een kandidaat omdat zij zich met hem of haar identificeren.
Politici die thans in de Kamer zitten, komen te weinig op voor de belangen van hun islamitische achterban, zoals Shadid in zijn opiniestuk heeft aangegeven. Juist islamitische Kamerleden moeten de anti-islamretoriek heel streng inhoudelijk weerspreken omdat deze de beeldvorming over hun electorale achterban negatief beïnvloedt. Als zij het niet doen, wie dan wel? Bovendien: als islamitische politici het doen, komt het sterker en geloofwaardiger over.
Ook in de Nederlandse politiek hebben we partijen die hun bestaansrecht ontlenen aan wie ze ideologisch zijn. Zo zijn er de christelijke partijen en hebben we een partij die opkomt voor de belangen van dieren. In de politiek hoef je je niet te schamen voor je afkomst of waar je voor staat. Het maakt een politicus juist sterker en geloofwaardiger.
Dat impliceert geenzins dat deze politici zich allen bezig moeten houden met hun afkomst. Maar kiezers mogen politici wel beoordelen op hun afkomst - uiteraard naast hun daden. Op dit moment vertegenwoordigen de islamitische Kamerleden te weinig hun achterban. Je zou je moeten afvragen waarom.
Latif Hasnaoui is PvdA-raadslid in Den Bosch.
Latif Hasnaoui − 10/10/11
Bron: volkskrant.nl
Achmed Marcouch (PvdA). © ANP
Moslim-Kamerleden moeten anti-islamretoriek streng weerspreken omdat die de beeldvorming over hun kiezers negatief beïnvloedt.
Zeki Baran (O&D, 1 oktober) betoogt in zijn reactie op het artikel van Wasif Shadid (O&D, 27 september) dat je politici moet beoordelen op hun daden en niet op hun afkomst. Hij zegt dat het inhoudelijk weerspreken van anti-islamretoriek niet voorbehouden is aan allochtone politici of politici van islamitische afkomst, maar een taak is van alle politici.
Ten eerste is een Kamerlid een volksvertegenwoordiger. Hij of zij vertegenwoordigt dat deel van het electoraat dat op hem of haar heeft gestemd. Politieke partijen zetten niet voor niets moslims, allochtonen, vrouwen of katholieken op de kieslijst.
Menig politicus van een bepaald geslacht, afkomst of religie is door voorkeurstemmen in een gemeenteraad of in de Tweede Kamer gekomen. Kiezers stemmen op een bepaald persoon omdat ze verwachten dat hij of zij opkomt voor hun sociaaleconomische belangen en groepsrechten. Dit geldt ook voor allochtonen met een islamitische achtergrond. Het feit dat ze moslim zijn, heeft er in veel gevallen voor gezorgd dat ze op de kandidatenlijst zijn gekomen. Want ook moslims kiezen voor een kandidaat omdat zij zich met hem of haar identificeren.
Politici die thans in de Kamer zitten, komen te weinig op voor de belangen van hun islamitische achterban, zoals Shadid in zijn opiniestuk heeft aangegeven. Juist islamitische Kamerleden moeten de anti-islamretoriek heel streng inhoudelijk weerspreken omdat deze de beeldvorming over hun electorale achterban negatief beïnvloedt. Als zij het niet doen, wie dan wel? Bovendien: als islamitische politici het doen, komt het sterker en geloofwaardiger over.
Ook in de Nederlandse politiek hebben we partijen die hun bestaansrecht ontlenen aan wie ze ideologisch zijn. Zo zijn er de christelijke partijen en hebben we een partij die opkomt voor de belangen van dieren. In de politiek hoef je je niet te schamen voor je afkomst of waar je voor staat. Het maakt een politicus juist sterker en geloofwaardiger.
Dat impliceert geenzins dat deze politici zich allen bezig moeten houden met hun afkomst. Maar kiezers mogen politici wel beoordelen op hun afkomst - uiteraard naast hun daden. Op dit moment vertegenwoordigen de islamitische Kamerleden te weinig hun achterban. Je zou je moeten afvragen waarom.
Latif Hasnaoui is PvdA-raadslid in Den Bosch.
